Ayrılık kararının çocuğa tek bir kişi tarafından söylenmesi Anne ve baba, ayrılık kararlarını çocuğa birlikte söylemelidir.
Çocuğun her iki tarafı görmesi konusunda sınırlama Ayrılık olursa çocuk, anne ve babayı istediği zaman görebilmelidir. Yani; haftada bir, birkaç haftada bir, belirli saatlerde görüşme şeklinde değil. Çünkü anne ve babanın çocuğa verdiği duygu ve düşünceler birbirinden farklıdır ve birbirini tamamlar. Çocukların tepkilerinin dikkate alınmaması Çocukların tepkileri olgunlukla karşılanmalı ve o tepkilerin hepsinde çocukla görüşülmelidir. Verilen sözlerin tutulmaması Anne ve baba tarafından çocuğa verilen sözler mutlaka tutulmalıdır. Çocuklar bu konuda eşler birlikteyken de çok duyarlıdır. Bu duyarlılık boşanmadan sonra daha da artar. Verilen sözlerin tutulmaması çocukta ciddi bir güven kaybına yol açar. Çocuklara verilen sözler tutulmadığında gereksiz ve abartılı ödüllerle tekrar güven kazanmaya çalışılır ki; bu oldukça yanlıştır. Bu, çocuğu bir süre sonra kullanıcı yapar; yani iki tarafı da kendi lehine kullanmaya çalışır. Buna fırsat verilmemeli. Boşanmada önemli olan nokta, çiftlerin birbirine ve çocuklarına zarar vermekten kaçınabilmeleridir. Bu da bireysel olgunluklarının gelişmişlik düzeyine bağlıdır. Çocuğun şımartılmasına izin verilmesi Lüzumsuz ödüller, uyku saatinin değiştirilmesi, gereğinden fazla hak tanınması ve bu şekilde çocuğa daha iyi davranıldığının sanılması çocuğa büyük zararlar verir.