İhtiyaçları uygun biçimde karşılanan çocuk, kendi benliğini değerli bir varlık olarak algılar. Çevresini de değerli ve güvenilir bir çevre olarak değerlendirir. Böylece "güven duygusu"nun temeli atılmış olur. Çocuk hak ettiği başarılardan dolayı olumlu geri bildirim aldığında, yeni başarılar için kendini motive eder.
Örneğin çok iyi yüzen bir çocuğa anne-babasından takdir ve beğeni gelirse, çocuk bunu geliştirmek için elinden geleni yapacak, tersine olumsuz eleştiri gelmişse, yeni teşebbüslerden kaçınacak ve faaliyetini durduracaktır. Çocuğa değer verildiği anne-baba tarafından hem sözle hem de davranışla çocuğa belirtilmelidir. Çocuğun (alanı ne olursa olsun) gösterdiği çabaya saygı gösterilmeli, haklı başarılarından dolayı takdir edilmelidir.Yeri geldikçe övmekten bile çekinmemelidir.
Güven ve bağımsızlık duyguları özgür ve demokratik aile ortamlarında kazanılır. Bu da, erken çocukluk yıllarından itibaren, çocukların ihtiyaçlarını karşılamakla, onların kişiliklerine saygı duymakla, uygulanan kuralların nedenlerini açıklamakla, iletişim konularını açık tutmakla, onları desteklemek ve sevgiyle yaklaşmakla mümkündür.
Bu durum, çocukların her istediklerini yapacaklar anlamına gelmemelidir. Sosyal gelişimleri için sınırlar ve kurallar olmalıdır ancak bu sınırların ve kuralların sebepleri-sonuçları anne baba tarafından çocuğa mutlaka anlatılmalı ve mümkünse davranışla gösterilmelidir.
Çocuğunuza güvenin ve bunu ona gösterin. Onu övün ve olumlu öğütler verin. Çocuğunuz başarısını sizin onun hakkındaki düşüncelerinizle ölçer. Çocuğunuzu, hata yapmanın gelişimin bir parçası olduğu konusunda rahatlatın.
Çok eleştirel davranmayın. Bu onun güvenini zedeler. Önce beğenin sonra daha neler yapabileceğini anlatın.
Onu dikkatli bir biçimde dinleyin. Anladıklarınızı tekrar ederek, onun doğru anladığınıza emin olmasını sağlayın ve onu devam etmesi konusunda yüreklendirin.
Çocuklarınızın duygularına kulak verin ve onların duygularını ifade etmelerine izin verin.
Davranışları eleştirin, çocuğunuzu değil. Çok fazla eleştiri, çocuğunuzun kendini kötü bir insan olarak değerlendirmesine sebep olur. Eğer böyle devam ederse, çok zarar verici olabilir.
Öfkelenme nedeninizin, yapılan davranış olduğunu belirtin.
Çocuğunuzun ilgilerine saygı duyun, size sıkıcı gelse bile. Çocuğunuzun belirttiği korkuları ya da güvensizlikleri önemsiz gelse bile dikkatle dinleyin.
Bağımsızlığını destekleyin. Onu, yeni şeyler denemesi için yüreklendirin. Çocuğunuzla birlikte gülün, ama ona sakın gülmeyin.
Çocuğunuzun başarıları üzerinde odaklanın. Örneğin; yüzme, müzik, gibi başardığı herhangi bir şey. Başarısızlıkları üzerinde odaklanmayın.
Çocuğunuzun kendine güvenini küçümsemeyin.