Emme refleksi, bebeklerin doğuştan itibaren en güçlü refleksleridir. Emme refleksiyle doğan bebekler, bu sayede annelerin memelerini emebilirler. Anne karnında başlayan parmak emme refleksi, doğumdan sonra da devam eder. 3. aydan itibaren parmağını emen bebek, kendini güvende hissetmek ve sakinleşmek için bu refleksini kullanabilir. Genellikle baş parmaklarını emen bebekler ve çocuklar, diğer parmaklarını da emebilirler. Bebeklik döneminden sonra parmak emmek beslenmeye bağlı değildir. Daha çok psikolojik nedenlere bağlıdır.
Bebeklerin çoğu, acıktıklarında, diş çıkartma dönemlerinde veya uykuları geldiğinde parmaklarını emebilirler. önemli olan bebeğin ihtiyacının giderilmesidir.
Uzmanlar, parmak emmenin 3-4 yaş civarında azalarak sona ereceğini söylüyorlar. Ama bu durumun devam etmesi de olası. Bu durumda annelerin biraz dikkatli davranıp hangi durumda çocuğun emmeye yöneldiğine bakmalılar.
Anne-çocuk arasındaki duygusal sorunlar, güven eksikliği çocuğun parmak emmesini teşvik eder. Alışkanlık haline gelen parmak emme eylemi, bu yaş çocuklarında psikolojik bir gerginliğin belirtisi olduğundan bir psikolog yardımı gerekrbilirler.
Ayrıca bazı çocuklar zorluklar karşısında kendi bedenlerine dönmek isteyip bu alışkanlığı geliştirebilirler. Yeni kardeşin doğması, okula başlama, taşınma gibi stresli durumlarda çocuklar böyle bir eğilim gösterebilir. Bu durumda doktora danışmak mutlaktır. Parmak emme bazı durumlarda birdenbire ortaya çıkmışsa ilgi ve sevgi yoksunluğunun göstergesi olarak da kabul edilir.
2 yaşından sonra devam eden parmak emme alışkanlığı, çocuğun diş yapısını da bozacağından çocuğun bu alışkanlığından vazgeçmesi için önlem alınmalıdır.
Parmak emme alışkanlığı devam ederse yapılması gerekenler için öneriler
Parmak emmeyi küçümsemek, bu konuda çocuğu utandırmak yanlış olacağından sabırla çocuğa yaklaşılmalı.
Çocukla bu konuda inatlaşmamak, bu konuyla sürekli ilgilenmemek ve bu konuya dikkat çekmemek gerekir.
Çocuğa eleştirel yaklaşmak ve diğer çocuklarla karşılaştırma yapmak çözüm olmayacaktır.
Çocuğun eline vurmak, eline acı sürmek gibi cezalandırıcı davranışlar yanlış olacaktır.
Çocuğun gelişimine katkıda bulunacak uğraşlara yönlendirmek özellikle boyama, kesme yapıştırma gibi faaliyetlerle uğraştırmak yararlı olacaktır.
Minik ödüller ve sözlü övgüler çocuğu bu konuda teşvik edecektir.
Parmak emmesinin asıl nedenlerini bulmak ve onları ortadan kaldırmaya çalışmak bu alışkanlığa son verecektir.
Eğer, bu alışkanlık çocuğun bir geçiş döneminde ortaya çıkmışsa, (kardeş, taşınma, ayrılık gibi) bu durum anlayacağı dille anlatılmalıdır.