Merhaba hocam, benim sorum dedemin hastalığı hakkında. Dedem 82 yaşında ve Alzheimer hastası, şu an orta devrede. Normalde dışarı tek başına gezmeye göndermiyoruz fakat bu aralar vakitli vakitsiz kendi başına çıkmak istiyor, biz de sen tek başına çıkamıyorsun, beraber gidiyoruz gezmeye diye söylüyoruz. Bazen tamam diyor, bazen inadı tutuyor. Bu durumlarda nasıl davranacağımızı şaşırıyoruz. Hastalık hakkında az çok bilgimiz var fakat yanlış yapıp dedemi incitmekten korkuyoruz. Mesela; dışarıda gezerken yanımızdan güzel bir kız geçsin, ya da çok kilolu bir bayan, hepsine laf atıyor, öksürüyor, bize bakmaları için elinden geleni yapıyor. Bu konuda nasıl bir yaklaşımda bulunmamız lazım? Son bir sorum daha olacak. Dedem sürekli bizde kalmıyor, annemler 6 kardeşler ve her ay biri bakıyor. Unutuyor gezdiğini, ben gitmedim hiç biryere, hep buradaydım diyor. Böyle söylediğinde doğruyu söylemek mi, yoksa onun söylediğini mi onaylamak doğru? Yani hatırlatmak mı iyi, yoksa onun hatırladığını onaylamak mı? Lütfen bu konuda yardımcı olabilirseniz bize, dedemin bu devresinde hem dedem rahat etmiş olur, hem de biz yanlış yapmayız. Size şimdiden çok ama çok teşekkür ederiz.
Psikolog Nihal Araptarlı
Merhaba,
Ona herhangi birşeyi hatırlatmaya çalışmanız, sizin söylediğinize inanmasını beklemenizin hiç bir yararı olmaz. Onun söylediklerini onaylayıp sabırla tekrarladığı şeylere yanıt verin. Herhangi bir konuda inat etmeye başladığınıda dikkatini başka bir duruma çekmeye çalışın, dikkati hemen yeni duruma yönelecektir. İsteğini o an gerçekleştiremeyecek bile olsanız; tamam hemen şimdi çıkacağız, gideceğiz ama önce şunu yapmamız gerek gibi oyalayabilirsiniz. Kolay gelsin.