Aktif hastalık belirtileri ortaya çıkmadan önce, kişide bazı sosyal davranış bozuklukları göze çarpar. Toplumdan uzaklaşma, toplumdaki rolünü iyi becerememe, şahsi temizliğine, giyimine dikkat etmeme ilk davranış anormallikleridir. Bazen hafif belirtiler göstermeden aktif hastalık belirtileriyle aniden çıktığı vakalar da çoktur.
Aktif devrenin ilk belirtileri hezeyanlar ve hallusinasyonlar şeklindedir. Hezeyanlar, bir “düşüncede muhteva bozukluğu“nun işaretidirler. Bunu gevşeme ve yozlaşma takip eder. Konuşma bozuklukları (neologizm, kelime salatası, yandan cevaplar) açık seçik belli olmaya başlar. Varsanılar idrak bozukluğunun kesin işaretleridir. Hissetmede donukluk (apati), kendine yabancılaşma (depersonalizasyon) toplum içindeki görevlerini yapamama, dış dünya ile ilişkilerini kesip kendi içine kapanma, nesnel gerçekleri inkâr ile mantıktan kopma ve kendi fantezilerine daima (dereailzasyon ve otizm), motor davranışlarda bozulma (negativizm, stupor, katatoni, mannerizm, balmumu yumuşaklığı) görülebilen diğer işaretlerdir.
Hasta şaşkın, üstü başı dağınık veya acayip şekilde giyinmiş olarak bir aşağı bir yukarı yürür yahut durduğu yerde iki tarafa sallanır. Çevreye ve hadiselere karşı ilgisiz kaldığı gibi; depresyon, anksiyete öfke veya bunların karışımı bir mizaç bozukluğu içinde olabilir. Kendisi ile ilgili olmayan söz ve davranışlardan alınarak reaksiyon gösterebilir.